Pęknięcie pęcherzyka nie oznacza zakończenia wyznaczonego mu zadania. Bowiem w ścianach jego dochodzi do silnego rozrostu komórek, przekształcających pęknięty pęcherzyk w twór gruczołowaty, mający kolor żółty – stąd też jego nazwa „ciałko żółte” fcorpus luteum).

Mimo że popęd do odprężenia w znacznej mierze zależy od podniet zewnętrznych i od wewnętrznych impulsów psychicznych, pozostaje pod bezpośrednim wpływem bodźców płynących z narządów płciowych. Dotyczy to zwłaszcza mężczyzny, u którego popęd do odprężenia często wiąże się z opróżnieniem nagromadzonego nasienia. t

Spotyka się jednak przerwania i inne uszkodzenia normalnego przebiegu aktu płciowego, na skibek których dochodzi do znacznego, prawie przedorgastycznego podniecenia, jednakże bez przeżycia orgazmu. Ma to miejsce przy absolutnym lub względnie przedwczesnym ustaniu dopływu bodźców, powodującym brak zaspokojenia: nie dochodzi wtedy do psychicznego i cielesnego rozładowania, a napięcie utrzymuje się nienormalnie diugo. '

Zanim przejdziemy do omawiania wewnętrznych narządów płciowych, warto zwrócić uwagę na parzyste twory, leżące na głębokości ok. 1-1,5 cm po obu stronach sromu i wejścia do pochwy oraz blisko jej ścian. Mam tu na myśli opuszki przedsionka (bulbi vesi/bułij. Składają się one z tkanki gąbczastej z obfitą zawartością naczyń krwionośnych, dzięki cze- mu pęcznieją pod wpływem podniet seksualnych (związanych z miejscowym dotykiem lub natury psychicznej), podobnie jak dzieje się to z powyżej opisaną tkanką łechtaczki. Przednie zakończenia opuszek zwężają się silnie i spotykają na wysokości kąta łechtaczki. Od tyiu promień ich jest większy, tak że opuszki (w nie napęcznialym stanie) są ok 0,5-1 cm grube i I-1,5 cm szerokie: długość ich wynosi 3-5 cm. Tylny koniec jest zaokrąglony. Opuszka pokrywa od boku i góry gruczoł Bartholiniego, oraz sięga aż do tylnej ściany pochwy. Jej dolny brzeg leży u podstawy dużej wargi sromowej, natomiast wewnętrzny brzeg graniczy z maią wargą sromową, a od tyiu z boczna ścianą pochwy. Obydwa ciała jamiste opuszeu tworzą razem w ten sposób podkowę otaczającą przedsionek pochwy i wejście do pochwy. Otwór tej podkowy skierowany jest ku tyłowi.

O wiele trudniej jest odpowiedzieć na pytanie, wT jaki sposób dochodzi do orgazmu u kobiety, i co właściwie się przy tym dzieje? Jest tak dlatego, że procesy zachodzące u niej są pod różn/mi względami bardziej skomplikowane, że wrykazuje ona indywidualne różnice (mieszczące się w granicach normy), oraz że bezpośrednia obserwacja jest trudna i dostępna tylko w wyjątkowycli przypadkach.

O tym, gdzie leży określona w powyższy sposób granica wydolności, nie naruszająca zdrowia oraz możliwość znoszenia przez kobietę bodźców i reagowania na nie bez szkody dla organizmu, decyduje konstytucja kobiety i jej temperament, obecność chorób la zwłaszcza obniżających odporność psychiczną), zmęczenie z innych powodów, a w końcu pewne wpływy zewnętrzne, do omawiania których jeszcze powrócimy.

Jajnik (ovarium) jest narządem parzystym, podobnie jak jajowody. Ma kształt, owalny, lecz jeden z jego brzegów jest prosty. Długość jajnika wynosi ok. 3-5 cm, szerokość 1,5-3 cm, a grubość 0,5 – 1,5 cm. Jest narządem elastycznym, ma nierówną powierzchnię spowodowaną przez rozwijające się i pękające pęcherzyki jajowe.

Przy równoległym położeniu ciał, pochwa i członek nie mają w tym ułożeniu (tak jak w pozycji pierwszej) takiego samego kierunku. Pochwa przebiega ukośnie od dołu i zewnątrz ku górze i do wewnątrz: członek, licząc od jego nasady, przebiega ukośnie od góry ku dołowi. Różnica tych kierunków jest tak znaczna, że spółkowanie w tym ułożeniu tylko wtedy może przebiegać dobrze, gdyż róż- niea ta zostanie zmniejszona. Jeśli do tego nie dojdzie, to nie tylko niemożliwe jest głębokie wprowadzenie członka do pochwy, lecz łatwo wyślizguje się on z pochwy przy wykonywaniu ruchów frykcyjnych. W praktyce najczęściej udaje się wystarczająco wyrównać tę różnicę wówczas, gdy kobieta unosi lędźwie. Nachylenie miednicy wydatnie się przez to zwiększa, natomiast zmniejsza się. kierunek pochwy ku górze, co powoduje równoczesne przesunięcie do lyłu i ku górze sromu i wejścia do pochwy. Łącznie ze zmienionym położeniem luku łonowego z reguły wystarcza to do zapobiegnięcia nagłemu wypadaniu członka z pochwy: umożliwia też głębsze jego wnikanie. Wypadanie członka zostaje wydatnie utrudnione wtedy, gdy kobieta zwiera uda i ściska je, co zwiększa również bodźce związane z tarciem.

Gruczoły te (podobnie jak wszelkie pozostałe gruczoły) wytwarzają–substancje chemiczne, które nie są wydalane na zewnątrz, lecz wchłaniane przez przepływającą krew-. Substancje te, nawet w minimalnych ilościach, wywierają nadzwyczaj silny wpływ na cały organizm lub na poszczególne jego części. Substancje wydzielane przez gruczoły płciowe (nawet jeszcze przed ich dojrzałością) mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju całego ciała, narządów płciowych, specyficznych cech płciowych oraz różnorodnych czynności i właściwości. Przy opóźnionym rozwoju gruczołów płciowych lub przy całkowitym ich braku, np. po operacyjnym usunięciu ich w młodości (czego1 następstwem jest niedostateczne oddziaływanie tych wydzielin na rosnący organizm) wytwarza się, zamiast nor- malnego człowieka, typ kastrata. U kastrata stwierdza się duże różnice w rozwoju fizycznym i psychicznym, w przemianie materii – i to tym większe, im wcześniej i pełniej ustał wpływ gruczołów płciowych.

W powyżej opisanym przypadku pomocna może się okazać pewna zmiana położenia. Polega ona na wprowadzeniu członka do pochwy w sposób podany przy ułożeniu normalnym, kobieta wyprostowuje nogi i zwiera je tak, że uda kobiety znajdują się pomiędzy udami mężczyzny. Dla mężczyzny jest to korzystne z dwóch względów: powoduje bowiem wzmocnienie bodźców (w sposób dość prymitywny, lecz jednak skuteczny) działających na trzon członka oraz stwarza pewność, że członek nie wysunie się z pochwy. Ułożenie to jest szczególnie korzystne wtedy, gdy rozmiar członka jest zbyt mały lub erekcja nie jest wystarczająca. Może to być zjawisko przewlekle występujące lub sporadyczne, uwarunkowane np. zbyt szybko po sobie powtarzanymi aktami płciowymi. W ułożeniu tym dochodzi do tarcia nasady członka o spojenie łonowe silnie nachylonej miednicy, o ściśnięte wargi sromowe duże, a nawet o wewnętrzne strony zwarLych ud kobiety. Oprócz tego korzystny wrpływ wywiera również pewne zaleganie krwi w żyłach członka spowodowane przez ucisk tych narządów i powodujące wzmocnienijs erekcji. '

I. Ułożenie normalne podczas spółkowania – przez które rozumie się ułożenie (położenie) ..przeciętne” i najczęściej stosowane – jest następujące: kobieta leży na grzbiecie z lekko zgiętymi i rozsuniętymi udami: natomiast mężczyzna, starając się mniej lub więcej zmniejszyć swój ciężar przez oparcie na podłożu łokci i kolan, leży na swojej żonie, przy czym nogi jego znajdują się pomiędzy jej nogami.

Obecnie należy sobie uprzytomnić uprzednio wspomnianą możliwość, że stosunek płciowy odbywający się w tym czasie może bezpośreclnio spowodować pęknięcie pęcherzyka. Dalej należy również pamiętać o omówionym poprzednio rozdziale, dotyczącym istnienia korzystnych dla plemników' warunków życiowych w pochwie (mniejsza zawartość kwasu, która sprzyja czynnościom plemników). W’ końcu należy rozważyć, jakie zmiany w narządach płciowych oraz w całym organizmie, związane z owulacją, umożliwiają zapłodnionemu jaju najlepsze warunki prawidłowego rozwoju. Wtedy dopiero zrozumiemy, w jak doskonały sposób natura pozwala na wzajemne zazębianie się tych zjawisk, aby osiągnąć sw’ój cel, tj. rozmnażanie się, oraz związane z nim utrzymanie gatunku.

Pierwsza grupa główna, służąca celom ogólnym, z jednej strony zmierza do ukrycia przykrych zapachów otoczenia (co oznacza wyłączenie wpływu deprymującego), a z drugiej – do pobudzenia całego systemu nerwowego, ponieważ przyjemne zapachy stosowane w odpowiednich rozcieńczeniach dostarczają nie tylko przyjemnych odczuć zapachowych, ale pobudzają centralny system nerwowy. Wynikiem tego jest wzmożenie stopnia wrażliwości ogólnej oraz zdolności reakcji na bodźce. Widać stąd, że nawet i ta grupa zapachów ma pewne znaczenie dła seksualizmu.

Współczesna psychologia, która zajmuje się podświadomością, wyjaśnia: ,,że psychika kobiety reaguje na stłumienie libido objawami chorobowymi, wśród których najczęściej występuje lęk (nerwica lękowa)”. Od stwierdzenia tego wiedzie tylko jeden krok do poglądu, że słuszna jest kontynuacja normalnych stosunków płciowych w okresie ciąży. Dlatego w tym właśnie doświadczeniu, zaczerpniętym z psychologii podświadomości, dopatruję się argumentu przemawiającego za podjęciem stosunków płciowych w okresie ciąży.