Zanim przejdziemy do omawiania wewnętrznych narządów płciowych, warto zwrócić uwagę na parzyste twory, leżące na głębokości ok. 1-1,5 cm po obu stronach sromu i wejścia do pochwy oraz blisko jej ścian. Mam tu na myśli opuszki przedsionka (bulbi vesi/bułij. Składają się one z tkanki gąbczastej z obfitą zawartością naczyń krwionośnych, dzięki cze- mu pęcznieją pod wpływem podniet seksualnych (związanych z miejscowym dotykiem lub natury psychicznej), podobnie jak dzieje się to z powyżej opisaną tkanką łechtaczki. Przednie zakończenia opuszek zwężają się silnie i spotykają na wysokości kąta łechtaczki. Od tyiu promień ich jest większy, tak że opuszki (w nie napęcznialym stanie) są ok 0,5-1 cm grube i I-1,5 cm szerokie: długość ich wynosi 3-5 cm. Tylny koniec jest zaokrąglony. Opuszka pokrywa od boku i góry gruczoł Bartholiniego, oraz sięga aż do tylnej ściany pochwy. Jej dolny brzeg leży u podstawy dużej wargi sromowej, natomiast wewnętrzny brzeg graniczy z maią wargą sromową, a od tyiu z boczna ścianą pochwy. Obydwa ciała jamiste opuszeu tworzą razem w ten sposób podkowę otaczającą przedsionek pochwy i wejście do pochwy. Otwór tej podkowy skierowany jest ku tyłowi.
Przy pęcznieniu opuszek przedsionka duże wargi sromowe stają się grubsze i sztywniejsze, przy czym ich wewnętrzne strony wywijają się bardziej na zewnątrz. W ten sposób rozchylają się one tak, że srom nieco się otwiera. Widzi się wtedy napęcznienie tych narządów spowodowane przez przepełnienie ich krwią, oraz gotowość seksualną przejawiającą się w tych zmianach miejscowych. Podkowa z ciał jamistych powoduje mniej widoczne, a bardziej wyczuwalne zwężenie wejścia do pochwy, które wzmacnia tarcie przy spółkowaniu i wydatnie zwiększa podniety odczuwalne przez obydwoje partnerów.
Leave a reply