Zolądż członka

Ponieważ przy omawianiu worka napletkowego łechtaczki wspomniałem obszernie o wydzielinach gruczołów łojowych i konieczności dokładnego usuwania łoju, nie potrzebujemy tego powiatzuc. Wprawazie wyuz.ieiann: i yroiuauzeme ioju w rowku zażolędnym (poza brzegiem zołędzi) członka zwykle nie jest iak silne, jak u niektórych kobiet, oraz wytwarzanie zapachów jest słabsze niż u kobiet lub u samców różnych zwierząt w okresie rui – jednakże wymogi stawiane pod Lym względem kobietom mają tą samą wartość w odniesieniu do mężczyzn. Dlatego muszę podkreślić, chociażby ze względu na zapobieganie zapaleniom, konieczność regularnego mycia worka napletkowego, zwłaszcza zaś rowka zażoięd- rtiejo,

Według powszechnego mniemania,, nakaz religijny obrzezania u ludów wschodnich wynika w znacznej mierze z zamiaru przestrzegania wymogów higieny. Obcięcie napletka, które przez współczesnych chirurgów stosowane jest przy zwężeniu jego otworu, przeciwdziała gromadzeniu się łoju napletkowego (smegirta praenutii) oraz zaleganiu różnych substancji, które mogą się dostać do worka napletkowego w czasie spóikowania – ułatwia wiec zachowanie czystości,

Zolądż członka pokryta jest przedłużoną częścią wewnętrznej blaszki napletka, wygiąda to jak skóra. Na brzegu ujścia cewki moczowej przechodzi ona w h!onę śluzową cewki. Skóra ta ma bardzo liczne i różnego rodzaju zakończenia nerwowe, które są ze sobą ściśle powiązane włóknami nerwowymi, tak że tworzą razem gęstą siatkę delikatnych aparatów nerwowych. Siatka ta odbiera wszystkie bodźce mechaniczne {nawet te najsłabsze) oraz przewodzi je za pośrednictwem dróg nerwowych do mózgu, gdzie – jeśli bodźce te nie są tak silne, aby wywoływać ból – odczuwane są jako rozkosz.