Rozkład ten może dostarczyć woni jeszcze bardziej odrażającej wówczas, gdy w następstwie braku czystości powstaje mieszanina resztek moczu, krwi, nasienia lub nawet kału czy bakterii gnilnych.
Rozkładający się łój działa odrażająco nie tylko wskutek powstania powyższej mieszaniny, lecz również dlatego, że produkty jej przemian chemicznych działają żrąco i wywołują stany zapalne w otaczającycli tkankach, Następstwem jest zaczerwienienie, obrzęk i wodnista wydzielina, dalszy rozkład wymienionych elementów, swędzenie, bóle, wraz z wszystkimi następstwami dla stosunków płciowych.
Regularne i dostatecznie wczesne usuwanie łoju łechtacz- kowego jest więc konieczne. Zasadzie lej nie hołduje nie tylko wiele kobiet nie przestrzegających czystości, ale również i takich, które poza tym zwracają uwagę na wymogi higieny, Czasem wprost nie chce się wierzyć w to, co ginekolog ogląda na swoje oczy. Na usprawiedliwienie należy powiedzieć, że tego rodzaju zaniedbania często wynikają z niewiedzy lub pruderyjnej wstydliwości, która każe unikać dotykania narządów płciowych, zwłaszcza łechtaczki. .
Omówiony powyżej łój znajduje się na wewnętrznej powierzchni napletka. Jednakże na jego zewnętrznej stronie, w obustronnie znajdujących się szparach między napletkiem a dużymi wargami sromowymi, również znajdują się gruczoły łojowe wydzielające smegmę. Można je znaleźć także głębiej, pomiędzy iałdami dużych i małych warg sromowych. Znajdujący się tam łój nie ma tak specyficznego charakteru jak poprzednio opisany, jednak pod każdym względem ma to samo znaczenie. Na szczęście można łatwo go usunąć, tak że znajduje się on tam jedynie u bardzo zaniedbanej pod względem czystości kobiety. Lekarz jednak nie może się dziwić niczemu!
Leave a reply