Ogólny stan zdrowia kobiety wypuszczonej z kliniki po porodzie również nie może usprawiedliwiać zakazu spółkowania. Pewne jest, że .kobieta taka wymaga oszczędzania, ponieważ wykonała wielkie zadanie – a jeśli karmi, wykonuje je nadal. Należy jej zapewnić jak największe możliwości odzyskania sił. Podjęcie stosunków płciowych nie będzie jednak temu prze- szkadzać. jeśii będą one odbywać się w atmosierze szczególnej delikatności i przy użyciu wymyślnych subtelnych pieszczot, a przy tym stopniowo w’zrastać będzie ich intensywność i częstotliwość. Uważani, że spólkowanie po upływie 2 tygodni połogu jest raczej korzystne dla zdrowej, nienadmier-. nie osłabionej porodem i połogiem kobiety, jeśli odbywa się z zachowaniem pełnej ostrożności (z powodu istnienia delikatnej, wrażliwej tkanki wyścielającej pochwę), bez nadmiernych pobudzeń oraz w normalnym ułożeniu.
Ponowna ciąża w tym stanie byłaby rzeczywiście pod każdym względem szkodliwa. Jednakże w okresie inwolucji, a zwłaszcza u karmiących kobiet, dochodzi do zapłodnienia trudniej niż w zwykłych okolicznościach.
Na koniec udzielę rady dotyczącej pierwszej miesiączki, która u niekarmiących kobiet pojawia się w ok. 6 tygodni po porodzie {a nierzadko wcześniej). Krwawienie miesiączkowe jest przy tym często dość obłite. Dlatego dobrze jest nie zwiększać istniejącego przekrwienia narządów płciowych, oraz zaniechać jakiegokojwiek pobudzenia seksualnego w okresie między pierwszymi przejawami miesiączki aż do całkowitego jej ustąpienia (tj. do 1-2 dni po ustąpieniu objawów).
Leave a reply