Dzięki erekcji, uprzednio wiotki i nie nadający się do społ- kowania członek zamienia się w elastyczno-sztywny narząd, który przyjmuje kierunek oraz lekkie wygięcie ku tyłowi w zupełności odpowiadający kierunkowi i wygięciu ku pizo- dowi pochwy. Umożliwia to złożenie głęboko w pochwie wyzyskującego nasienia. W normalnych warunkach wielkość wzwiedzionego członka odpowiada mniej więcej rozmiarowi pochwy (przyjąwszy. że najczęściej nie wnika on do pochwy całkowicie, aż do jego nasady, oraz ze pochwa posiada znaczną rozciągliwość także i wzdłuż). Is’nieją jednak znaczne różnice osobnicze, do których powrócimy przy omawianiu spólkowania. Długość v, ulr.ej części członka w stanie erekcji wynosi według Waldeyera N-16 cm, a obwid mierzony w jego środku – 12 cni. . iirekcja ustępuje, gdy bodźce, które ją spowodowały, już nie oddziałują: ustępowanie jej następuje wskutek wiotczenia ciał jamistych spowodowanego znmiejszonym dopływem krwi.
Cewka moczowa (urcthrnl jest długim, wygiętym przewodem wyprowadzającym pęcherza, przebiegającym poprzez cały członek. Jej najwyższa część, łożąca przy pęcherzu, służy wyłącznie wyprowadzaniu moczu. Natomiast od miejsca, w którym uchodzą do niej nasieniowody (na tabl, V miejsce to oznaczone jest nr 11) służy ona również jako droga wyprowadzająca ciecz nasienną.
Cewkę moczową, w zależności od miejsc ciała, przez które przechodzi, można podzielić na 3 części. Część pierwsza, znajdująca się w obrębie miednicy – u mężczyzny w pozycji pionowej – przebiega z góry ku dołowi i nieco do przodu (co wyraźnie uwidocznione jest na tabl, V). Większa jej część otoczona jest gruczołem krokowrym (oznaczony na czarno, nr 9). Od pęcherza jest ona oddzielona mocnym mięśniem zwieraczem pęcherza.
Leave a reply