Ułożenie siedzące tylne podczas seksu

Jako ostatnie omówimy ułożenie. w którym siedzący mężczyzna bierze na kolana żonę zwróconą do niego tyłem. Uda mężczyzny są przy tym rozsunięte lekko, natomiast uda kobiety – szeroko, tak że srom jest łatwo dostępny. W zwykłej postawie siedzącej srom jest jednak skierowany mniej iub więcej do przodu, tak że wprowadzenie członka jest utrudnione oraz powstaje niebezpieczeństwo wypadania z pochwy w czasie wykonywania ruchów frykcyjnych. Można iego uniknąć tylko poprzez zwiększenie nachylenia miednicy przez kobietę (cofnięcie lędźwi), co przesuwa ku tyłowi wejście do pochwy – lub (i) przez pochylenie ku przodowi jej ciała albo odchylenie ku tyłowi ciała mężczyzny. Głębokie wniknięcie członka do pochwy możliwe jest tylko przy zastosowaniu jednego z powyższych sposobów lub (jeszcze lepiej) przy ich skojarzonym działaniu. Zrozumiale jest, że kobieta musi przy tym siedzieć odpowiednio przesunięta do tylu – prawie że na podbrzuszu mężczyzny. Z tego powodu ułożenie to zbliżone jest do ..tylnej po- sławy jeźdźca”, która jednak – w parowaniu z opisywanym uf ożenieni – nie posiada zalet ani nowych bodźców.

W ułożeniu tym, jak zresztą przy postawie siedzącej przedniej, dobrze wyćwiczona kobieta może wykonywać ruchy eliptyczne poprzez naprzemienne zwiększanie lub zmniejszanie nachylenia miednicy podczas podnoszenia się i opadania: ruchy te mogą być wzmocnione przez odpowiednie wspóiruchy mężczyzny. W ten sposób uzyskuje się eiekt podobny do opisanego przy typowej postawie jeźdźca Jednakże prawidłowe wykonywanie odpowiednich ruchów josl tutaj {w X) o wiele trudniejsze niż tam (w IV). Oprócz tego nigdy nie można osiągnąć lego, co możliwe jest przy postawie jeźdźca.

Natomiast po głębokim wniknięciu członka do pochwTy w sposób powyżej opisany, nawet gdy potem ułożenie ulegnie pewne) zmianie, pozostaje wystarczająca konyruencja narządów płciowych, umożliwiającą [przy odpowiedniej proporcji 'wielkości tych narządów) rózi e ruchy pobudzające zarówno żoiądż prącia, jak i wejście do pochwy. Pod tym względem osiąga się taki sum rodzaj podniet, który poznaliśmy przy postawie siedzącej przedniej oraz jej udoskonaleniu przy postawie jeźdźca, Pobudzenie nie jest jednak tutaj pełne, gdyż członek wnika płyciej do pochwy, co powoduje brak silnego wzajemnego pocierania żołędzi i części pochwowej. Dlatego postawa siedząca tylna w porównaniu z innymi ułożeniami i postawami, wykazuje więcej wad niż zalet. Jest ona stosowana głównie dlatego, ze ułatwia jednoczesną kombinację spółkowa- nia i gry podniecającej. Wskazania do jej stosowania wyłaniają się same z tego, co uprzednio omówiliśmy.