Postawa jeźdźca przy spółkowaniu cz. III

Szczegółowego omówienia wymaga jeszcze komponent psychiczny. Przy tej postawie brak jest możliwości całowania się i obejmowania. Natomiast silnie podniecająco działa obustronny widok ciała, a zwłaszcza dobrze zbudowanego ciała kobiety będącej w pozycji wyprostowanej. Poza tym w postawie tej (czego zwykle brak w inych ułożeniach) dochodzi do spotęgowania bodźców podniecających poprzez możliwość patrzenia sobie w oblicze i oczy, w których odzwierciedla się narastające podniecenie {w postaci zmiennej gry wyrazu twarzy) aż do najwyższego zachwytu.

Wadą tej postawy przy stałym jej stosowaniu jest pełna bierność mężczyzny oraz przesunięcie całej aktywności na stronę kobiety. Już z tego samego powodu należałoby odradzać postawę jeźdźca jako metodę z wyboru. Poza tym jednak istnieją jeszcze inne powody, związane z tym, że w zakresie żadnej funkcji fizjologicznej nie jest wskazane stale jej wzmacnianie az do maksimum (napięcia i sprawności pobudzeń i kh następstw). v

Nie ulega wątpliwości, że |iostawa jeźdźca jest w stanic dostarczyć mężczyźnie i kobiecie maksimum osiągalnych podniet i odczuć rozkoszy. Ułożenie to pozwala bowiem na do starczenie w jednym akcie wszystkich możliwych rodzajów pobudzeń – które w innych położeniach magą być jedyme częściowo osiągane – i to w dowolnych kombinacjach i odmianach, przy różnym stopniowaniu podniet aż do osiągnięcia najwyższej icli intensywności. Powód do wybrania postawy jeźdźca stanowi więc przecie wszystkim pragnienie doznania jak najsilniejszych odczuć rozkoszy, jakie mogą powstawać przy spńłkowaniu. Powtarzam jednak z całym naciskiem, że postawa ta może być stosowana jedynie wyjątkowo w regularnym współżyciu seksualnym małżonków. .

Może być rzeczywiście dogodna wtedy, gdy istnieje dysproporcja między stanem fizycznym mężczyzny i kobiety – przy szsbkim i znacznym męczeniu się męża. podczas gdy żona czuje się energiczna, silna i pełna wigoru. W ten sposob mężczyzna może być oszczędzany bez krzywdy dla kobiety. Jeśli (ećnak istnieje dysproporcja w odwrotnym kierunku, jak też w ciąży, metoda ta powinna być zaniechana. Przy istnieniu zbyt krótkiej pochwy (o czym mówiono wyżej) również ta aozycja nie powinna być stosowana. Wynika z tego konieczność zachowania ostrożności przy pierwszych próbach w tym kierunku. Porównaj jednak , co powiedziano na stronie 210, p. VHI (ułożenie tyino-boczne).