Kto chce poznać i zrozumieć fizjologię pewnych narządów, musi mieć uprzednio pewne pojęcie o ich budowie anatomicznej. Sądzę, że moim Czytelnikom nielekarzom najlepiej umożliwię zapoznanie się z la budową za pomocą schematycznych rysunków', przy czym od razu będę zwracał uwagę na czynności różnych narządów oraz znaczenie poszczególnych miejsc dla praktyki życiowej.
Rysunki zaopatrzone są w nazwy polskie i łacińskie. Oprócz tego podaję powszechnie używane nazwy lachowe. W tekście będę używał naprzemiennie różnych nazw, często jednak będę się posługiwał nazwami łacińskimi, ponieważ są one stosowane w języku lekarskim, a poza tym pozwalają na uniknięcie przykrych odczuć przy omawianiu niektórych zagadnień.
Żeńskie narządy płciowe dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne. Jako zewnętrzne narządy płciowe określamy te, które można zobaczyć u leżącej kobiety po rozsunięciu ud i dużych warg sromowych.
Narządy te przedstawione są na tablicy I. Muszę przy tym zaznaczyć, że rysunki przedstawione są schematycznie nie tylko dia lepszego zrozumienia omawianego tematu, lecz przede wszystkim, dla Lego, że stosunki poszczególnych wielkości podlegają dość znacznym indywidualnym wahaniom. Tak np. zachodzić mogą duże różnice w objętości i rozciągliwości warg sromowych małych, w ukształtowaniu błony dziewiczej ilp. .
Gdy rozsuwa się palcami mniej lub bardziej grube wargi sromowe duże f/obfu maiorti) – które u kobiet nieródek przylegają ściśle do siebie – uwidacznia się w ten sposób szparę sromową fvu/vaj oraz pozostałe zewnętrzne narządy płciowe.
Leave a reply