Jednakże większość małżonków wykazuje stały brak znajomości zasadniczych elementów. Postawiłem, więc przed sobą zadanie wskazania drogi i środków wiodących do harmonijnego rozwoju i rozkwitania współżycia seksualnego w małżeństwie.
W pracy tej zwracam się przede wszystkim do lekarzy i do małżonków razem, ale głównie do mężów. Do lekarzy – ponieważ powinni oni również i w tych sprawach być doradcami małżonków.
Do mężów głównie – ponieważ zbyt często nie mają kwalifikacji dobrego partnera. O swojej niedoskonałości nie mają żadnego pojęcia. Jeśli bowiem posiadający normalną potencję mąż spełnia regularnie swoje „obowiązki małżeńskie” od strony czysto fizjologicznej, wydaje mu się, że spełnia wszystko, czego żona może od niego wymagać. Gdy żona nie jest zadowolona i przez długi czas pozostaje nie zaspokojona seksualnie, mąż zalicza ją do. rzędu kobiet „oziębłych seksualnie” (mimo, że wszystkie kobiety rodzą się z takimi samymi możliwościami doznawania odczuć seksualnych, a niepowodzenia w tym zakresie częściowo uwarunkowane są zachowaniem się małżonka), skarży się na swój pech – i oddala się od niej coraz bardziej. Jeśli natomiast miał szczęście i ożenił się z kobietą pełną temperamentu, która nie wykazuje oziębłości przy spełnianiu przez niego „obowiązków’', to po upływie kilku lat, na skutek stale jednakowo przebiegających stosunków, wkrada się pomiędzy małżonków nuda seksualna, która rów- nież niezwykle zagraża szczęściu małżeńskiemu. Ponieważ nuda daje się usunąć tylko przez zmiany, mężowi wydaje się to możliwe tylko przez zmianę obiektu – więc również i w ten sposób następuje dalsze oddalanie się wzajemne. Myśl, że błąd może tkwić w nim samym, że on sam byłby w stanie zapobiec temu godnemu pożałowania oddaleniu, jest mu zwykle obca. Nie wie, że w granicach normy seksualnej istnieje niezliczona liczba odmian stosunku płciowego, które mogą nie
Leave a reply