Różnica kierunków staje się jeszcze większa, gdy tułów kobiety pochyla się ku dołowi oraz wtedy, gdy zwiększa się nachylenie żeńskiej miednicy. Różnica ta jest więc największa w położeniu kolankowo-łokciowym (barkowymi z podciągniętymi lędźwiami: w ułożeniu tym pochwa skierowana jest nawet nieco ku dołowi. Ponieważ przy tym dolna strona spojenia łonowego przesuwa się silnie ku tyłowi, łechtaczka zostaje silnie przyciśnięta do członka i styka się z jego dolną powierzchnią. W ten sposób osiągnięte zostaje pobudzenie łechtaczki przez ruchy trące członka, co w tym właśnie ułożeniu stanowi wyjątek przy stosowaniu pozycji drugiej.
Ułożenie, w którym kobieta stoi (zamiast klęczeć) z silnie pochylonym ciałem ku przodowi, nie rożni się zasadniczo od ułożenia kolankowego. W potowemu kolankowym, a jeszcze bardziej w koiankowo- łokciowym, pojawia się nowy czynnik, którego nie spotyka się w żadnym innym ułożeniu. Chodzi tu o zawartość jamy brzusznej (a zwłaszcza o jelita), która opada no skutek własnego ciężaru do najniżej w tym momencie położonej części jamy brzusznej, tj. w okolicę wątroby: równocześnie ściana brzucha wypina się ku przodowi. Powstaje ujemne ciśnienie w części miedniczej jamy brzusznej. Macica opada wtedy w kierunku głowy na tyle, na ile tylko pozwalają jej więzad- ta. Pochwa wydłuża się, a wejście do pochwy oddala się.
Praktycznie najważniejsze jest wledy, że do pochwy wsysa się powietrze (w następstwie wspomnianetto ujemnego ciśnienia). gdy tylko dojdzie do otwarcia wejścia do pochwy i odepchnięcia tylnej lej ściany. Cała wypełnia się powietrzem, ściany jej rozciągają się i wytwarza się wtedy w nie| pusta jama – co w innych przypadkach nigdy się nie zdarza – o gładkich ścianach, gdyż. pod wpływem ciśnienia powietrza znikają, lub też znacznie spłaszczają się jej listwy i Tałdy poprzeczne. My, ginekolodzy, czynimy użytek z rozciągnięcia ścian pochwy pod wpływem wnikniętego powietrza, gdy chcemy dokładnie zbadać powierzchnię ścian pochwy lub przy niektórych zabiegach operacyjnych.
Leave a reply