Niektóre postacie zaburzeń rozwoju seksualnego kobiety uwarunkowane są przez wady fizyczne – częściowo wrodzone, częściowo spowodowane zaburzeniami przemiany materii – które przeszkadzają normalnemu rozwojowi i osiągnięciu odpowiednich wielkości narządów płciowych: macica pozostaje mata, wąska i jędrna, oznaczamy ją wtedy mianem macicy infantylnej.
Częściej jednak powstają trudności przy stosunkach płciowych uwarunkowane psychicznie i związane z całością osobowości kobiety, Cechy niedojrzałej osobowości i kompleksy _ powstałe na tle dawno zapomnianych lęków z dzieciństwa lub okresu dojrzewania mogą się uzewnętrzniać jako oziębłość piciovvfa, pochwica (skurcze muskulatury pochwy powodujące ból przy spótkowaniu. lub uniemożliwiające je) lub zaburzenia miesiączkowania.
W skrajnych przypadkach zaburzenia tego rodzaju mogą wieść u kobiety do pełnej awersji przeciwko wszystkiemu, co pozostaje w jakimkolwiek związku ze stosunkiem płciowym. Lżejsze postaci tych zaburzeń są odwracalne i mogą być wyleczone na drodze wzajemnej cierpliwości, zrozumienia i miłości. Współżycie seksualne w małżeństwie wymaga – przede wszystkim w początkowym okresie – troskliwości i delikatności. Dzięki swej zręczności i przychylności w tym okresie mężczyzna pomaga swojej żonie w przezwyciężeniu początkowych lęków i trudności oraz uczy ją radości związanej z odbywaniem dojrzałych stosunków płciowych.
Bardzo rzadko zniechęcenie kobiety do stosunków płciowych oraz wszelkiego rodzaju podniet erotycznych jest tak silne i głęboko zakorzenione, że tylko leczenie przyczyn tego stanu może go usunąć. Wprawdzie trudno jest wyobrazić sobie, że kobieta taka decyduje się na małżeństwo, niemniej zdarza się to, a zarazem doprowadza do tragedii małżeńskich W przypadku takim konieczne jest natychmiastowe szukanie porady u seksuologa lub psychologa – a i wtedy widoki na przyszłość nie są zbyt optymistyczne.
Leave a reply