Używane zwykle w tym celu tłuszcze najczęściej nie spełniają podanych powyżej dwóch warunków. Mogą one doprowadzać do stanów zapalnych, ponieważ nie są rozpuszczalne w wodzie i dlatego przy myciu resztki ich nie zostają usunięte. Resztki te łatwo się rozpadają, ulegają zjelczeniu i powodują1 przez to podrażnienie tkanek. Podobne zastrzeżenia odnoszą się również do wazeliny. Wprawdzie nie ulega ona zjelczeniu, jednak nie jest rozpuszczalna w wodzie i wskutek tego nie pozwala się łatwo usunąć – w związku z tym nie wolno stosować jej na okolicę sromu.
Wiele rozpuszczalnych w wodzie środków farmaceutycznych stosowanych przez lekarzy w celu spowodowania śliskości badającego palca lub instrumentu nadaje się również do stosowania na okolicę sromu. Ponieważ są one rozpuszczalne w wodzie i nie idwieiaji) myuta aui sunych srodKow anty- septycznych. przeto ctość diugo trwające działanie ich na 'kanki nie wywołuje żadnych stanów zapalnych. Większość ych środków zwilżających jest podobna do śluzu, który mają uzupełnić lub zastąpić.
Najbardziej nadają się do tego preparaty rozpuszczała3 w wodzie, pochodzące ze śluzu roślinnego, które nie zawierają w ogóle (lub w minimalnych ilościach) wyżej podanych szkodliwych substancji. One to właśnie są najbardziej zbliżone do naturalnego śluzu, który mają zastępować.
Najprostszym środkiem zwilżającym, zastępującym brakujący śluz przy grze podniecające! jest ślina. Ma ona tę zalecę, że jest środkiem pomocniczym naturalnym (w przeciwieństwie do sztucznych), a przy- tym jest zawsze dostępna – jednakże ujemną jej stroną jest niedostateczna skuteczność. Dlatego jest ona bezużyteczna w tych przypadkach, w których środek zwilżający ma ułatwić samo s’pólkowanie. Przy dlutto- trwaiej grze podniecająrej – w przebiegu której śluz nie w,»- dzie!a się mimo stosowanych pobudzeń – wymagane jęsi częste powtarzanie zwilżenia śliną, m. in. dlatego, że ona szyhko schnie
Leave a reply