W moim przekonaniu, w gabinecie lekarskim poświęca się zbyt mało uwagi zagadnieniu utrzymania lub przywracania sprawności czynnościowej do stosunków płciowych, a w każdym razie dotyczy to kobiet. Większość lekarzy chętnie pomija to zagadnienie, często z delikatności. Jest ono jednak co najmniej tak ważne jak utrzymanie lub przywrócenie płodności, któremu – słusznie! – poświęcamy tak wiełe miejsca w rozważaniach lekarskich. Nie ustępuje leż ono zagadnieniu wydolności do pracy.
Nie tylko w przypadkach, które siały się powodem bliższego zapoznania się z teina Lent, lecz wszędzie tam, gdzie chodzi (tub może chodzić) o aktywność seksualną, należy jej poświęcić więcej miejsca w naszych rozważaniach lekarskich, w naszych wskazaniach, udzielaniu porad i wyborze leczenia, które w pełni bierze ją pod uwagę. –
Schorzenia ogólne mogą działać szkodliwie poprzez wyczerpanie, które wpływa na libido i potencję (gdy chodzi o tę ostatnią, to oczywiście u mężczyzny ulega ona większemu uszkodzeniu). W przeciwieństwie do tego siany gorączkowe często wzmagają pożądanie seksualne, a nierzadko i potencję. Jednakże wysitek związany ze spólkowanicm może wieść do większego osłabienia fizycznego. Jeśli przy tym zważy się, że choroba z reguły wpływa i na system nerwowy powodując dostrzegalne wzmożenie drażliwości (która może się dodatkowo potęgować wskutek braku zaspokojenia potrzeb seksualnych), jasne jest, że ani partner małżeński, ani lekarz niełatwo mogą się zorientować w tej skomplikowanej i pełnej sprzeczności sytuacji, czy należy zaspokoić (czy też nie) pożądanie chorego.
Wspomniawszy jeszcze o fatalnych skutkach, jakie może mieć spółkowanie (wraz z towarzyszącym mu podwyższeniem ciśnienia krwi) dla mężczyzn ze zwapniałymi tętnicami, możemy zakończyć ten rozdział uwagą, że regularne, normalne stosunki płciowe bez wątpienia mogą wywierać korzystny wpływ na wszelakie stany chorobowe, które powstają głównie na podłożu nerwowym.
Leave a reply