Podniecenie u mężczyzny

Do wytworzenia lżejszych bodźców stosuje się pocieranie przedniej powierzchni członka, zwłaszcza okolicy cew’kl moczowej i brzegu żołędzi. Dla wywołania silniejszych bodźców obejmuje się całą rękę członek od góry, tak ze żolądż podlega ruchom obrotowym. fZo- iadż w międzyczasie staje się śliska wskutek wydzielania rzadkiego śluzu. Jeśli śluz nie został wydzielony, to stosowanie tego rodzaju bodźców może spowodować ból lub nawet lekkie zapalenie). Członek może być leż objęty pierśrieniowato z uwzględnieniem miejsc najwrażliwszych. Najsubtelniejszymi, a zarazem najsilniejszymi bodźcami są jednak delikatne pocierania wędzidełka napletka (irenulum praeputii) i jego okolicy. ' tylko do dobrze przeprowadzonego preludium oraz odpowiednio przebiegającej gry miłosnej, lecz wymaga również wiele taktu, delikatności oraz opanowania własnej namiętności ze strony mężczyzny w prowadzonej przez niego długiej i kunsz- sztownej grze podniecającej.

Nie zawsze jednak przebiega lo tak naturalnie i gładko jak opisałem powyżej. Nie zawsze rozsuwają się uda kobietv jakby samorzutnie, gdy ręka mężczyzny zmierza do dotykania jej narządów płciowych. Czasami mężczyzna musi użyć delikatnego naporu oraz czuiych słów otuchy. Obrzmienie warg większych i rozpoczynająca się erekcja łechtaczki – naturalne i zrozumiałe przy istniejącym podnieceniu seksualnym – w ogóle nie pojawiają się, gdy brak jest dostatecznie silnego podniecenia, lito w tym st3nie rozpoczyna spółkowanie, postępuje głupio i egoistycznie, gdyż na pewno pozostawi żonę niezaspokojoną. W takiej sytuacji jedynym ratunkiem pozostaje gra podniecająca, ponieważ jest ona jedynym środkiem wiodącym, do upragnionego oraz niezbędnie koniecznego podniecenia.