Duża część plemników opuszcza pochwę wraz z wypływającym z niej nasieniem. Druga, ró-wnież duża część, ginie dość szjbko w pochwie, gdyż plemniki nie znoszą kwaśnej reakcji zawartości pochwy.
Obumarłe plemniki rozpadają się i zostają rozpuszczone. Reszla ich wydalana jest na zewnątrz wraz z miejscową wydzieliną. Dawniej przyjmowano, ź.e ciecz nasienna wchłania się przez błonę śluzową pochwy i macicy oraz wywiera silny wpływ na stan ogólny kobiety . Dzisiejsze badania obaliły to: odświeżający i wzmacniający efeikt stosunku płciowego przypisywany jest czynnikom psychicznym oraz fizjologicznemu oddziaływaniu wzmożonego wydzielania hormonów w samym organizmie kobiety.
Nieznaczna część nasienia przedostaje się do macicy. W drodze do jajowodu znowu większość z nich ginie w podany powyżej sposób. Najmniejsza część plemników osiąga jajowód. Tam oczekuje je ten sam los (z wyjątkiem jednego, który przeznaczony jc-st do przekazania życia), który spotka)
W ostatnich latach na nowo niektórzy autorzy podtrzymują pogląd o pozytywnym wpływie wchłanianego z narządów płciowych nasienia na ustrój kobiety tprzyp. tłum.) wszystkie poprzednie. Prawdopodobnie resztki obumarłych plemników przedostają sin z powrotem-do macicy, unoszone przez prąd rzęskowy.
Nieliczne plemniki, które przetrwały najdłużej l posuwały się najszybciej, przedostają się w końcu do wolnej !amy brzu- szru.-j. Tam (jak wykazały doświadczenia Hoehnego, polegające na wstrzykiwaniu spermy do jamy otrzewnowej) zostają zaatakowane przez iagocyty (białe ciałka krwi, które są powołane do usuwania z organizmu ciał obcych), które w ciągu 20 godzin wchłaniają je i usuwają.
Leave a reply