Ponieważ ruchy własne plemników nie odgrywają żadni- roli przy przesuwaniu ich przez męskie narządy płciowe, na leży przyjąć, że w jądrach odbywa się to wskutek ucisku gm madzącej się wydzieliny oraz współdziałania imiennego uci sku wywieranego przez mięśnie otaczające. Ucisk ten równie w najądrzach wywiera podobne działanie. W najądrzach przesuwanie się plemników wspomagane jest przez nieustanny rucii rzęsek, którymi wysłane są ściany przewodów najądrza i które podtrzymują prąd cieczy kierując go w stronę nasię- niewodów.
W nasieniowodzie do dalszego Lrensportu przyczynia się wiasna mięśniówka ścian, zwłaszcza silna warstwa mięśni okrężnych, która przy pomocy następujących po sobie skurczów przesuwa zawartość nasieniowodu coraz bardziej ku górze. Prawdopodobnie rozciąganie się nasieniowodu, spowodowane przez skurcze jego ścian, wywiera działanie ssące na tylne odcinki, aż do obszaru kanalików najądrza.
Podczas wytrysku nasienie przebywa ostatni odcinek drogi – przez cewkę moczową – z największą szybkością. Omówione powyżej zagadnienia mają nie tylko naukowe znaczenie. Znajomość ich ma dużą praktyczną wartość, gdvz powstrzymuje od błędnych rozważań i spekulacji. Tak np wyjaśniają one, dlaczego przy szybko po sobie następujących wytryskach (czyli przy powtarzaniu spółkowania w zbyt krótkich odstępach czasu) nie tylko zmniejsza się ilość nasienia, ale pojawia się coraz mniej prawidłowo ruchliwych plemników, natomiast coraz więcej nieruchomych i wykazujących odchylenia od normy.
Leave a reply