Miejscem, które okazuje się najwrażliwsze dia wywołania tych odczuć, jest dolna strona żołędzi, zwłaszcza okolica wę- dzidełka napletka (wędzidełko jest jeszcze wrażliwsze niż brzeg żołędzi, który pod tym względem zajmuje przecież miejsce uprzywilejowane]. Także i tutaj znajdujemy podobieństwo z łechtaczką, której dolna strona i wędzidełko stanowi najbardziej czule miejsce dla doznawania bodźców wywołujących rozkosz,.
Napletek posiada również liczne zakończenia nerwowe, które służą temu samemu celowi, podobnie jak i pozostała skóra członka, klórej pobudzenie wywołuje ten sam efekt, lecz o mniejszej intensywności.
Mechaniczne pobudzanie zakończeń nerwowych – jak już wspomniałem – powoduje w następstwie odruchowy dopływ krwi do ciaf jamistych oraz erekcję członka. Erekcja może powstawać również pod wpiywem wyobrażeń psychicznych, a więc podniet płynących z mózgu. Ten ostatni rodzaj erekcji, powstałej wskutek wyobrażeń psychicznych, jest najbardziej powszechny: bodźce mechaniczne najczęściej dopiero później wkraczają do akcji.
Oprócz powyższych, erekcję mogą wywołać także bodźce wychodzące z trze w miednicy: wspomnę tu o porannym wzwodzie członka, który często obserwowany jest przy przebudzeniu się i spowodowany jest przez silne wypełnienie pęcherza moczowego w czasie snu. W przypadkach chorobowych może dochodzić do długotrwałej i bolesnej erekcji pod wpływem bodźców biegnących bezpośrednio z rdzenia kręgowego.
Rozpowszechniany w kręgach laików pogląd, jakoby ośrodek erekcji mieścił się w rdzeniu kręgowym nie został potwierdzony przez najnowsze badania. Ośrodka odruchowego dla erekcji, mimo że droga odruchowa musi przechodzić przez dolne odcinki rdzenia kręgowego, należy raczej szukać w „ukiadzie nerwowym sympatycznym” miednicy.
Leave a reply