Miesiączka

Jest zrozumiale, ze i mąż miesiączkującej i lekarz, do którego zwraca się ona po porado, muszą rozumieć te nastroje, co wymaga dużego taktu i somoopanowania, a u męża dodatkowo – miłości.

W okresie tym kobieta musi staczać walką sama z sobą i slale pamiętać o tym, żo wprawdzie powinna się oszczędzać Iizycznie i' unikać niepotrzebnych wysiłków, lecz równocześnie powjnną starać się opanowywać silą woli: w przeciwnym razie grożą jej duże (rodności życiowo.

Postępuje ona dobrze, gdy w każdym trudnym momencie w tych dniach uświadamia solne fizyczne podłoże swych nastrojów psychicznych. Kiedy wydaje się jej, że świat jest brzydki, życie nieznośne, a ludzie wstrętni, lub też gdy czuje się upośledzona i skłonna do kłótni z ludźmi, których lubi – uświadomienie sobie iazy cyklu, w jakiej się znajduje, pozwoli jej na uśmiecir. stłumienie trosk i rozdrażnienia oraz powiedzenie: „wkrótce zobaczę to w innym świetle”.

W tym czasie z pewnością nie jest kobiecie lekko, ponieważ „drobiazg” może ją łatwo wyprowadzić z równowagi. Ale właśnie w tych dniach może okazać charakter przez całkowite panowanie nad sobą.

A mąż? Dla niego istnieją dwa okresy (pomijając ciążę i nienormalne okoliczności) w których, dzięki taktowi i samoopa- nowaniu się, okazuje się mądrym i dobrym mężem: w pierwszych dniach małżeństwa i w pierwszych dniach opadania fati. W drugim okresie jest !n o wiele trudniejsze – ponieważ się stale powtarza — ale nie imuej konieczne niż w pierwszym.

Miesiączka (okres, period, menstruacja) u zdrowej i dojrzalej płciowo kobiety polega na wydalaniu z pochwy krwi w regularnych odstępach czasu. Nie pojawia się ona w czasie ciąży. oraz u ok. SO/o kobiel w okresie karmienia piersią.