Aphrodisiaca

Inne lekarstwa, podnoszące ogólny stan zdrowia, wywierają wskutek tego również wzmacniający wpływ na czynności seksualne. Między tymi lekarstwami znajdują się także takie, jak np. związki fosforu, które wywierają stosunkowo silny korzystny wpływ na potrzeby seksualne.

Środki, przy pomocy których można celowo wzmocnić potrzeby seksualne oraz potencję, nazywają się aphrodisiaca – od imienia Afrodyty, greckiej bogini miłości. W starożytności, u Egipcjan, Asyryjczyków, Persów i Chińczyków dużą rolę odgrywał napój miłosny (philtton – lubczyk). Kobiety tesal- skie uchodziły za szczególnie doświadczone w jego przygotowywaniu. Czego tam w nim nie było: i błona płodowa źrebięcia oraz inne części łożyska końskiego, i wydzielina z pochwy kobyiy pragnącej ogiera, i język pewnego ptaka, i krew gołębia, i części ryby, i owady, i jaszczurki, i wiele innych najczęściej obrzydliwych rzeczy.

Jasne jest, że wyżej wymienione składniki pochodzenia zwierzęcego służyiy za środki czarujące. Nieco inaczej mogła się rzecz przedstawiać, gdy dodano móżdżek cielęcy (również często stosowany w tym celu), który z powodu dużej zawartości lecylyny mógł w każdym razie mieć pewne korzystne działanie. Podobny efekt mogły dawać dodawane do iubczyka grurzoly płciowe zwierząt. Jeśli nawet wydaje się wąLpliwe, czy w tym przypadku można myśleć o racjonalnym leczeniu zbyt słabej wydolności seksualnej, to w każdym razie interesujące jest zastosowanie tych substancji organicznych jako poprzedników metod leczenia niedomogi seksualnej.