Daily Archives 09/11/2015

Omówienie wewnętrznych narządów płciowych kobiety rozpoczniemy od rozpatrywania tabl. II, Przedstawia ona dolną część schematycznego przekroju strzałkowego dokonanego w linii środkowej ciała, Izn. przekrój idący od przodu do tylu z tym, że przebiega on przez środek i wzdłuż kręgosłupa. Tego rodzaju przekrój strzałkowy przebiega od dołu przez szparę sromową, między dwoma dużymi (nr 34, zakropkowane) oraz dwoma małymi (nr 33, ukośnie zakreskowane) wargami sromowymi. Ku tyfowi przebiega on przez rowek, który oddziela od siebie pośladki (tir 28, zakreskowane liniami pionowymi), ujście cewki moczowej (os/mm tirethruo, 30, kreski przerywane), wejście do pochwy (introitus vaginae, 31, kreski przerywane) błonę dziewiczy !hymen, nr 32, kolor czarny), w końcu odbyt (mins, nr 29) oraz miednice kostną, którą dzieli od przodu poprzez spojenie łonowe (22), a od tylu przez kość krzyżową (nr 12) i kość orjonową (nr 24). Od (jory uwidoczniony jest kręgosłup (7). Te kostne (a częściowo chrząstkowe) części są zakropkowane. Przekrój podłużny kanału (nr 6, kreski przerywane) przebiegającego w kręgosłupie i kości krzyżowej oznacza kanał kręgowy, którego część w kości krzyż.o- wej nazywa się kanałem krzyżowym. Nie potrzebujemy zresztą więcej się nim zajmować.

Wszystkie kobiety są zgodne co do’tego, że podniecenie seksualne ustępuje u nich stopniowo i względnie wolniej w porównaniu z odczuciami mężczyzn. Ponadto należy dodać, że objawy obiektywne, takie jak np. obrzmienie ciał jamistych, ustępują szybciej niż subiektywne podniecenie, tak że narządy osiągają już pełny stan spoczynku, podczas gdy odczucia jeszcze nadal istnieją i stopniowo ustępują.

Istnieją również osoby, które mają wyjątkowo silnie rozwinięty zmysi węchu. Uczeni zaliczają je do tzw. kategorii „typu oifaktorycznego”. Przez tę cechę bliższe są człowiekowi pierwotnemu i jego przodkom, u których zmysł węchu miał w odniesieniu do seksualizmu o wiele większe znaczenie niż zmysł' wzroku.