Category Małżeństwo

Zdrowie organizmu pielęgnuje się głównie w dwojaki sposób: przez usprawnianie przebiegu normalnych procesów życiowych oraz przez zwalczanie zagrażających im szkodliwych wpływów. Należy przy tym podkreślić, że usprawnianie przebiegu procesów życiowych przez wzmacnianie odporności całego organizmu istotnie przyczynia się do przezwyciężenia szkodliwych wpływów i dlatego wysiłki zmierzające do osiągnięcia możliwie dużej sprawności czynnościowej organizmu mają podwójną wartość. Jednakże wysiłki te nie powinny być nadmierne, gdyż mogą wtedy spowodować szkodę zamiast pożytek. jeśli ujmie się małżeństwo doskonałe jako jeden organizm oraz będzie się je rozpatrywać w świetle zasad higieny w związku z powyższymi wywodami, staje się jasne, że staraliśmy się stworzyć podstawy fizjologiczno-techniczne, które umożliwią doprowadzenie najważniejszych czynności organizmu. czyli stosunków płciowych, do takiej doskonałości, jaka wymagana jest ze względu na ich podstawowe znaczenie. Omówiliśmy też obszernie, w jaki sposób można uniknąć szkód, które powstają przy stosunkach płciowych lub mogą być ich następstwem. Za każdym razem gdy (mieliśmy okazję, wskazywaliśmy, że udoskonalanie tych czynności nie powinno być nadmierne i wyczerpywać fizycznie partnerów. Dużą uwagę poświęciliśmy temu, że stosunek płciowy tylko wtedy wpływa korzystnie na psychikę współmałżonka (nastrój, sprawność psychiczna), gdy odpowiada jego siłom ogólnym i specyficznie-seksualnym. Mimo wszystko warto jesz- cze raz podkreślić, że: nadmiar w zakresie stosunków płciowych wpływa niekorzystnie. Nadmierna aktywność seksualna nie idzie w parze z intensywną pracą intelektualną, co w małżeństwie doskonałym powinno być brane pod uwagę.

Na zakończenie naszej synousjologii warto jeszcze wspomnieć o zjawiskach, które podczas aktu seksualnego zachodzą w całym organizmie męskim i żeńskim. Jak widzieliśmy, procesy zachodzące podczas spółkowania w narządach płciowych dzielą się na takie, które dotyczą gruczołów, układu naczyniowego, mięśni i nerwów.

W końcu należy podkreślić, że zarówno ruchy ciaia, jak i percepcje słuchowe związane z rytmem odgrywają dużą rolę pobudzającą odczucia seksualne. Odzież człowieka jedynie w strefach zimniejszych ma na celu zachowanie własnego ciepła. W cieplejszych krajach me miała ona początkowo żadnego innego znaczenia, jak tylko ozdobę ciaia, uczynienie go bardziej przyciągającym oraz skierowanie uwagi na określane jego części.

Jednakże, kto chciałby zaprzeczyć, że spólkowanie w czasie ciąży może mieć, a nierzadko rzeczywiście ma, przykre następstwa, ten popełniłby nie mniejszy błąd, niż lekarz, który nastawiony jest wyłącznie na tę stronę zagadnienia.

Skóra prącia jest prawie pozbawiona owłosienia, cienka delikatna, elastyczna i rozciągalna. Przylega ona bezpośredni« do części członka, klóre pokry- wa. Nie jest oddzielona od nich warstwą tłuszczu, a jednak jest na tyle od nich oddalona, ze pozwala się łatwo przesuwać, Na końcu członka Iw orzy ona podwójną fałdę okrężną w laki sposób, że jirzyinocowana jest 1 na samym wierzchołku zołędzi, lecz trochę bardziej ku LJ łowi, 2-3 cm poza jego brzegiem, na górnym przednim Lrzcgu trzonu członka. Tak utworzone zdwojenie skóry nazy,1. : się napletkiem (prae- putium, nr 28), W wieku chłopięcym e ple tek. obejmuje po- chęvkpwatO żnla/lź prącia, U dorosły-!'. natomiast żołądż zwykle jest -widoczna, wystając lekko z otworu haplólka. Otwór ten jest zazwyczaj wystarczająco duży, a napletek sam jest tak elastyczny i przesuwalny, że pozwala się całkowicie zsunąć z żołędzi. Po zsunięciu napletka uwidacznia się kształt żołędzi, który uprzednio, wskutek przykrycia go, był lekko zarysowany. Żołądż uwidacznia się w posiaci ściętego stożka, który od strony grzbietu członka jest dłuższy i ma większą objętość niż po stronie br/.uscmj (mosznowej). Odpowiednio do tego, tylny brzeg żołędzi, tz-:. korona zołędzi (ccrona g!an dis) przebiega nie pierścieniom,.to, lecz w kształcie owalu, skośnie ustawionego do osi c:. ' ba.

O technice defloracji mówiliśmy już w rozdziale VI-2. Wystarczy więc wskazać, że członek wnikający do pochwy powinien zmierzać od góry i przodu (gdy kobieta leży na grzbiecie), aby jego czubek wślizną! się do wejścia do pochwy wzdłuż przedniej ściany przedsionka. Przy dalszym wnikaniu członka napina się przedni brzeg błony dziewiczej i pęka – zwykle po obli stronach. Zrozumiałe jest, że sprawia to kobiecie pewien ból. Nieprzeczulona kobieta, z normalną pod względem anatomicznym błoną dziewiczą, znosi ten ból bardzo dobrze. Czas trwania bólu może być znacznie skrócony – nawet do jednej sekundy – gdyż mąż, w chwili gdy poczuje opór przy wnikaniu żołędzi członka, zareaguje nań nie brutalnym wprawdzie, lecz zdecydowanie silnym ruchem napierającym. Jeśli przy tym kobieta nie cofa się do tyłu, aby uniknąć boiu, lecz przeciwnie, przyciśnie się lekkim ruchem do mężczyzny, za jednym zamachem następuje: pęknięcie błony dziewiczej, dokonanie defloracji oraz wprowadzenie członka (!ni/nissio penis). Krwawienie spowodowane drobnymi pęknięciami naczyń jest lekkie i samo ustaje. Wyjątkowo tylko jest silniejsze i trwa dłużej. W takim przypadku młoda żona powinna się położyć na plecach i – przy zaciśniętych nogach – przyciskać kłębek waty do dolnych części wejścia do pochwy. Krwawienie szybko wówczas ustaje. Jedynie w niezwykle rzadkich przypadkach konieczna jest pomoc lekarska.

Spóikowanie odbywa się najłatwiej, gdy kobieta leży z mniej lub więcej zgiętymi nogami w stawach biodrowych (w ułożeniu na boku), podczas gdy męzczyzna utrzymuje się bardziej w ułożeniu wyprostowanym zgodnie ze swoją osią podłużną. Przez stopniowanie tych ułożeń oraz nachylenie miednicy w stosunku do ciała można bez wysitu osiągnąć dokładne stopniowanie głębokości wnikania członka do pochwy.

Przyjmuję, że granicą tą jest pocałunek miłosny, który może być uważany za pierwowzór dotyków erotycznych, dlatego zaliczam go już do gry miłosnej. Gra miłosna rozpoczyna się od pocałunku miłosnego, a kończy w momencie rozpoczęcia spółkowania. Jest ona niezbędnym przygotowaniem do spółkowania i ma na celu wprawienie mężczyzny i kobiety w taki stan psychiczny i fizyczny, który umożliwia należyte zespolenie seksualne.

Zjawisko powyższe można czasem zaobserwować w czasie orgazmu spowodowanego pobudzaniem łechtaczki. Ze wzglę<- du na specyficzny rodzaj tego zjawiska nie można z pewnością ustalić jego częstotliwości. Zaobserwowanie go w czasie spółkowania jest bowiem niemożliwe. Jeśli zaś kobieta sama twierdzi, że miała „ejakuiację", oznacza to nic innego jak to, że przeżyta orgazm: a czy pi zy tym doszło do „wytryśnięcia' wydzieliny z gruczołów przedsionkowych, tego stwierdzić nie może ani ona, ani jej partner (przede wszystkim z powodu stosunkowo dużej objętości nasienia mężczyzny). Z punktu widzenia leleologicznego (celowości) wytrysk śluzu przedsionkowego w czasie orgazmu nie ma żadnego sensu – w przeciwieństwie do uprzedniego, poLrzebnego wydzielania, W końcu pewne jest również, że u wielu kobiet wykazujących normalne czynności seksualne „ojakulacja” się nie pojawia, mimo że stwierdza się ją u innych.

Lęk ten z pewnością jest czymś więcej niż zwykłą obawą ! przed bólem odczuwaną przez młodą kobietę, która wie, że rozerwanie błony dziewiczej spowoduje ból. Lęk istnieje jednak i u zwierząt, które nie mają błony dziewiczej i dla których stosunek nie jest bolesny. Istnieje on również u zupełnie nie uświadomionej dziewczyny, która nie ma żadnego pojęcta o błonie dziewiczej i defloracji.

To celowe urządzenie uzupełnione jest jeszcze tym, że odruchy powyższe u zdrowego osobnika zawsze poprzedzone są crekćją (powstającą również na drodze odruchowej), przy czym dochodzi także do obrzmienia wzgórka nasiennego. Obrzmienie to zwęza jeszcze bardziej końcowe odcinki nasieniowodów, tak że zmieszanie się wydzielin może być jeszcze lepszo, oraz jeszcze bardziej nadaje strumieniowi kierunek, w którym nasienie powinno się dalej przedostawać. W tym samym czasie obrzmienie to powoduje zamknięcie od tyłu cewki moczowej, które zostaje jeszcze wzmocnione przez cześć mięśni stercza (część la w postaci pierścieniowatej warstwy olacza najwyższą część cewki moczowej), kurczącej się razem z innymi jego wióknami mięsnynji.

Pod tym względem, tj. w sprawach miłości, ludzie Wschodu są mądrzejsi i rozumniejsi niż większość naszych mężczyzn, którzy sądzą, że okazywanie daleko idących względów kobiecie musi ich narazić na kpiny i podejrzenie, że są „fajtlapa- mi”. U niektórych ludów nawet przepisy religijne nakazują przesunięcie pierwszego spółkowania na drugi lub trzeci dzień po ślubie,ł

Poniżej łuku łonowego (w części, która na tablicy oznaczona jest na biało), między gruczołem krokowym a ciałem jamistym (zakreskowanym liniami poziomymi), cewka moczowa zmieniając kierunek przechodzi przez mięśnie dna miednicy i zamienia się w swoją część kroczową. Część ta, leżąca ponad kroczem, przebiega przez korzeń członka i ma kierunek poziomy, ale lekko wznoszący się do góry, W okolicy drugiego zagięcia, tyra razem skierowanego ku dołowi – a więc tam, gdzie zaczyna się swobodnie zwisający penis – rozpoczyna się prąciowa część cewki moczowej w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Interesujący jest fakt, że u zwierząt z dobrze rozwiniętymi banami nasieniowodów (wół, boran, kun), podobnie jak u człowieka, kółkowanie trwa krótko, natomiast u zwierząt nie posiadających mlek (pies, kot), u których nasienie przechodzi przez nasieniowody «ipiero w czasie aktu płciowego, trwa ono dość dtugo. jakiegoś płynu do nasieniowodu powoduje przedostawanie się go nie tylko do bańki, ale i do pęcherzyka, zanim pojawi się on w przewodach uchodzących do cewki moczowej. Badania te poczyniono na zmarłych, więc nie wiadomo, czy wyniki ich można bez zastrzeżeń zastosować również w odniesieniu do żywych ludzi.