Dalsze przeciwwskazanie stanowi podatność na uszkodzenie miękkiej, nabrzmiałej tkanki kanału rodnego kobiety, która w czasie ciąży jest o wiele większa niż podczas menstruacji. Zrozumiale jest, że w następstwie tego mogą powstawać podczas spólkowania małe pęknięcia, które – z powodu groźby krwawienia śluzówki, zranionej, a więc stanowiącej wrota zakażenia – mogą mieć większe znaczenie niż podczas menstruacji. Większe pęknięcia, powodujące dosłownie tryskania krwią ciężarnej, przedstawiają niebezpieczeństwo dla życia, przede wszyslkim wskutek wykrwawienia. Większe pęknięcia przy spółkowaniu podczas ciąży, o ile nie są wywołane nadzwyczajną brutalnością, zdarzają się jednak w praktyce niezwykle rzadko {co może być wynikiem istniejącego w tym czasie rozszerzenia pochwy oraz większej rozciągliwości jej ścian). Można uniknąć również maiych i najmniejszych uszkodzeń powstających najczęściej w obrębie wejścia do pochwy, gdy zachowuje się odpowiednią ostrożność oraz zważa się na oberność dostatecznej ilości śluzu umożliwiającego łatwe ślizganie się członka.
Ściśle biorąc, argument ten przemawia mniej przeciwko spółkowaniu w czasie ciąży, a bardziej za zachowaniem koniecznej ostrożności w czasie jego odbywania.
Jeszcze słabszy jest zarzut przeciwko spółkowaniu w czasie ciąży, podnoszony przez przeciwników jego odbywania, a związany z istnieniem uwypuklenia brzucha kobiety. Jeśli nawet prawdą jest, że w późnych miesiącach ciąży spólkowa- nie powoduje silny ucisk na macicę, to prawdą jest również, że można mu iatwo zapobiec przez przyjęcie odpowiedniego ułożenia.
Leave a reply